Ik heb Pink China van in januari 2010, toen laten overkomen uit de VS en ik was voor zover ik weet de eerste in België die deze had. Over winterhardheid in ons klimaat was nog niets bekend en ik verwachte er ook niet zoveel van.
Na meer berichten te lezen uit de VS en ook al een beetje uit de UK dat ze goed winterhard waren heb ik er in het voorjaar van 2011 enkele uitgeplant in volle grond en laten staan om buiten te overwinteren.
Eerst met een dikke laag bescherming en dat ging prima. (Toen is de Pink China hype begonnen geloof ik
)
Het jaar er na meerdere experimenten qua standplaats en hoeveelheid bescherming (van veel tot niets).
Alle Pink China's zijn elke winter terug gekomen, ook de onbeschermde na koude winters, maar dan wel vrij laat en een stuk kleiner dan het jaar er voor.
Met bescherming kan je makkelijk het groeipunt en de volledige knol bewaren, ook in een koude winter.
Zonder bescherming rot het groeipunt en een groot deel van de knol weg, maar er zijn altijd genoeg uitlopers die blijkbaar beter tegen de vorst kunnen en overleven.
De voorbije winter heb ik geen enkele Pink China beschermd (ik heb het uitgesteld tot de koude zou komen, maar die kwam dus niet
) en het grootste deel van de planten heeft zijn groeipunt en volledige knol behouden.
Dit jaar zijn ze vrij vroeg, zowel qua groei als bloei.
Waarschijnlijk door het gebrek aan winterse koude en het goede voorjaar.
Groeten,
Sven