Palmvrienden forums

Het leek me een aardig idee om mijn vijver een Hollands tintje te geven door wat inheemse soorten langs de waterkant (of met de voetjes in het water) te zetten. Voor dat doel heb onlangs een zadenmengsel aangeschaft van Struisgras, Waterweegbree, Dotterbloem, Wilgenroosje, Leverkruid, Moerasspirea, Gele Lis, Koekoeksbloem, Wolfspoot, Wederik, Kattenstaart, Rietgras, Zegge en nog meer van dat inheemse spul.

Kan iemand mij hier ook een tip geven welke varens bij uitstek geschikt zijn voor aan de oeverkant? Inheems of exoot, dat maakt niet uit.

Een paar mooie varens bij de vijver lijk me ook wel chic.

Bedankt voor jet meedenken alvast.

Hoi Jan, er bestaat een heuse moerasvaren, zelf heb ik nooit wat gezet bij de vijver, deze laat wel de sporen groeien met resultaat een weelderige varengroei om de vijver, om het jaar moet ik er weer wat weghalen, er staat mannetjes varen [Dryopteris filix-mas] vrouwtjes varen [Athyrium filix-femina] ijzervaren [Cyrtomium falcatum] [Cyrtomium fortunei] en tongvaren [Asplenium scolopendrium] deze kunnen alle in de volle zon staan, en gedijen goed aan de vijverrand , er zijn er nog veel meer, deze staan hier omdat ze zich zelf daar genesteld hebben, succes

Gr. Eduard.

Dat is mooi van Limburg, Eduard, dat je vanzelf varens langs de vijver krijgt. Je leeft botanisch gezien in een mooi deel van Nederland.

Met die namen help je me al een end op weg. Ik ga even op zoek naar sporen of plantjes. Die moeten ergens wel te vinden zijn.

Merci!

Varens die een uitgesproken vochtig milieu verlangen zijn Osmunda regalis (koningsvaren) met de variant 'Purpurascens' en Onoclea sensibilis de bolletjesvaren.

Han, toevallig heb ik gisterenavond op een Amerikaanse site sporen van de bolletjesvaren (Onoclea sensibilis) gevonden. Daar gaan we het mee proberen. Die heet in het Amerikaans 'sensitive fern'.

Ook de wijfjesvaren (Athyrium filix-femina), waar Eduard over sprak, zat in hun aanbod.

Verder ga ik het proberen met:

Kaneelvaren (Osmundastrum cinnamomeum)
Een Amerikaanse tongvaren (Asplenium platyneuron)
De struisvaren (Matteuccia struthiopteris)
Naaldvaren (Polystichum)
Maanvaren (Botrychium dissectum )
De Ratelslang varen (Botrypus virginianus) (klinkt nogal gevaarlijk)
Japanse regenboogvaren (Athyrium niponicum)

De Amerikaan vertelde me dat die soorten ook van een natte omgeving houden. Verder is het maar een beetje uitproberen ermee. Ze zullen misschien niet allemaal tegen de zon kunnen. En ook zullen niet alle sporen opkomen. We kijken wel waar het schip verder vaart of waar het strandt.

De keuze's van Eduard en Han zijn prima!
Ter aanvulling als je een grote wil kun je overwegen van woodwardia Unigemmata en Blechnum chilense die het prima doen met veel vocht.
Asplenium platyneuron (wat trouwens geen tongvaren is!) dient op goede doorlatende grond te staan!
Vergelijkbaar is Asplenium trichomanes die gemakkelijk te vinden is!
Matteucia orientalis is niet alleen mooier dan struthiopteris maar woekerd ook niet!
Onoclea sensibilis is in elke Nederlandse kwekerij te vinden!
Maanvarens zijn liefhebbers-dingen en meer voor een aangepaste rotstuin.

Groeten en succes met de aanplanting!
Mario Maes

Bedankt voor je kundige informatie, Mario M. Ik zal het op me in laten werken.

De Woodwardia orientalis (?) is reeds in mijn bezit. Heb daar drie flinke exemplaren van. Met één er van ga ik het proberen op een verhoogd flondertje in de vijver, met alleen de voeten in het water.

Vraag is wel of die varen tegen wat zon kan. Zo niet, en mocht ie verbranden, dan is er nog geen man overboord. Dan heb ik nog twee andere staan.

Woodwardia prolifica (W. orientalis) kan tegen de zon na een periode van gewenning (1 week). De nieuwe veren ontlenen hun oranjerode kleuring aan beschermende pigmenten (anthocyanen en flavonoiden). Deze antixodanten beschermen de jonge uitgroeiende bladcellen tegen schade veroorzaakt door UV straling-geïnduceerde vrije radicalen.

Ok, dan moet het lukken, Han. Het zijn jouw broedplantjes. Ze doorstaan de winter prima, in de winterstalling, en hebben inmiddels al flink grote veren.

Ik zal er eentje in april in de vijver zetten. Kan ie rustig wennen aan een mild lentezonnetje.

De vorsttolerantie van deze Woodwardia is minder dan van de unigemmata. Het loof is daardoor meestal niet overblijvend en de plant verlangt 's winters een goede afdekking.
Woodwardia unigemmata staat hier aan de vijverrand. Deze winter zijn de veders mooi groen gebleven behalve de toppen die in de vijver hangen, die zijn zwart geworden.