Palmvrienden forums

Hoi Bart, na enig uurtje gepluiz ben ik tot de conclusie gekomen dat je gelijk hebt! al wordt deze vaak gerelateerd aan de deparia, ook over de winterhardheid gaan de meningen uiteen sommige spreken zelf over -25gr. andere zone 7 a 8 maar omdat hij ook in Tasmania voorkomt, zullen we het laaste maar aannemen! Wel zijn ze het er in het algemeen over eens dat deze tot 2m hoog kan worden, en dat het ook mogelijk zou zijn dat deze een kleine stam aanmaken!

Bij deze een foto van de sporen bij mij onder het blad,


Gr. Eduard.

Hoeveel vorst had hij bij jou gehad in Pot Eduard, en hoe lang?

Groetjes,
Remko.

Hoi +- 1 week, - 10 a -15 alles was er uiteraard afgevroren, heb hem na dit ontdekt te hebben wel in de stalling gezet, in het voorjaar liep hij gewoon weer uit!
Maar ik wil wel een proef doen heb nog een paar kleine exemplaren staan. zou in eerste instantie wel het blad laten afvriezen en dan de pot stallen voor de zekerheid, dan weten we het in het voorjaar zeker, als we dan ook nog strenge vorst krijgen!
Gr. Eduard.

Je plant is geen Deparia petersenii. De veren van de petersenii zijn dubbel veerdelig dwz. Enkelvoudig geveerd tot veerdelig met veerdelige slippen. De slippen hebben een uitgesproken zaagtandvorm zoals al een beetje te zien op de andere ingezonden foto's. De stengels zijn licht zilverkleurig behaard zoals bij de meeste deparia's.
Qua blad lijkt jouw varen op Culcita dubia de valse adelaarsvaren uit Australië, maar deze heeft een lopende wortelstok (stolon)

Mooi dat je het bevestigd. Culcita dubia is hier overigens ook al voorbijgekomen op dit forum.
Ik heb nu alle 3 de besproken soorten; diplazium australe, deparia petersenii en culcita dubia.
De laatste van jou .

Groeten Bart

Het is geen Diplazium australe. Deze is driedubbel geveerd. Als hij niet oppervlakkig wortelt en alleen met stolons van tenminste 15 cm uitbreidt is het ook geen Culcita dubia. Dan moet je het toch zoeken bij de Diplaziums. Bij dit genus staan de onderste twee veerdelen naar achteren en omhoog en breidt de plant zich via een lopende wortelstok uit. De stolons zijn echter kort waardoor toch meer een kroon gevormd wordt. Het kan gaan om Diplazium caudatum (Macaronesië: Madeira, Canarische eilanden, Kaap verden) of om Diplazium sibericum (Noord Europa, Noord Rusland, Siberie en Japan) Welke van de twee daar kom je wel achter door hem buiten te zetten in de volle grond. De caudatum ben je dan na de winter kwijt. Ik houd het gezien het uiterlijk op Diplazium sibericum

Dus wel diplazium maar geen australe? Ik begreep dat de sporen waar deze plant uit is opgekweekt in Nieuw Zeeland zijn verzameld. D. sibericum ken ik alleen van de Hortus in Leiden maar deze komt niet voor in Nieuw Zeeland.

D. sibericum:
http://www.nic.funet.fi/pub/sci/bio/lif ... cum-2y.jpg

D. australe
http://www.verdigris.com.au/modules/nur ... /928_2.jpg

Jullie maken er wat van! [grap] wat is het nu? de deparia uit mijn boek die in N.Z.voorkomt heefd wel degelijk dubbel geveerd blad zie foto op pagina 1 Maar heb het er met Bart over gehad op de beurs en met de sporenafzetting op het blad ga ik voor een diplazium en dat die kruipt is zeker! Ik heb er nog eentje thuis staan die ook nog niet ondergebracht is maakt het nog wat ingewikkelder! zie foto, deze is onder gebracht bij de culcita dubia, niet door mij overigens ! Maar hier wat foto's van deze,





Gr. Eduard.

Eduard de laatste foto's tonen inderdaad de Culcita dubia. De plant waarover je vragen hebt zou toch Diplazium australe kunnen zijn als je kijkt naar de sporendetail foto. Ik doe er drie foto's bij van de Diplazium australe waarvan 1 met sporenkapsels. De slippen en de kapsel zijn zeer gelijkend.

Hoi, ja dat sporen patroon vond ik zelf ook enigszins doorslaggevend, nou dan zullen we het maar hierbij laten [vooralsnog] er weer iemand met nieuwe suggesties komt, maar bedankt voor het mee denken/ zoeken, zo worden we allen wijzer
P.S mocht je interesse hebben in sporen van de Culcita dubia, er zijn 2 vette spoorveren!
Gr. Eduard.