Palmvrienden forums

Voor het eerst sinds 2012 heeft de vorst de subtropische zone 8 varens in de tuin te grazen genomen en is het loof volledig verdord van Blechnum chilense, B. nudum, Dicksonia antarctica, Polystichum australiense (proliferum?), Todea barbara en de Woodwardia 's orientalis en unigemmata. In mildere winters zijn deze varens groenblijvend. Het bladverlies zal volgens eerdere ervaring de hergroei en het herstel van deze soorten flink vertragen. Overigens hebben ook groenblijvende varens in de categorie 'zeer winterhard' een forse tik gekregen van de vorst en harde wind. Genoemde matig winterharde varens waren afgedekt met een dikke laag blad en de kleine Dicksonia werd additioneel door een metselkuip beschermd. Afb. Todea barbara reserve in de kas.

Ik heb het meeste binnen staan maar Dryopteris erythrosora staat wel volop in de volle grond net zoals sommige tongvarens, de laatste zagen verdroogt uit bij de matige vorst maar herstelde weer helemaal, de Dryopteris erythrosora is rechtop blijven staan en nog steeds mooi van kleur

Eduard.

Dryopteris erythrosora is hier een gunstige uitzondering. Deze varen is blijkbaar oersterk!
Voor de liefhebbers van boomvarens, Todea barbara kan een stam ontwikkelen met een hoogte tot 2 m bij 1 m doorsnede. De veders kunnen tot 2,5 m lang worden. De varen is bladverliezend vanaf -5°C. Binnenkort zal wel blijken of Todea buiten de winter heeft overleefd onder het beschermende bladerdek.

Met de Todea barbara ben je wel 20 jaar verder eer je die stam hebt en dan moet die het echt goed doen
De Dryopteris erythrosora lijkt wel van plastic, ongelofelijk die doorstaat stormen en matige tot strenge vorst, ik had er veel nakweek van daarom ook gaan uitplanten, dat doe ik niet met zeldzamere soorten waar ik maar een van heb, sommige kunnen -15ºC aan zoals de Polystichnum vestitum.

Eduard.