Palmvrienden forums

Even los van de discussie of je wel snel een grote palm wilt hebben of niet, heb ik hier één voorbeeld van wat een grotere pot kan doen met de groei van een palm. In de winter van 2011/2012 heb ik vijf Chamaerops 'cerifera' gekocht. Het ging om jonge planten welke net begonnen waren met de vorming van zijscheuten en stammetjes van circa 5 cm. Ze stonden in 1 liter potten. Ik heb er helaas geen foto meer van. Maar in het voorjaar van 2012 heb ik er vier in een 10 liter pot overgepot en 1 in een 40 liter sierpot. Zie de foto voor het verschil. Degene in de sierpot heeft inmiddels een 'stammetje' van 20 cm en talrijke flink ontwikkelde zijscheuten. Degene in de tien liter potten (de grootste en volste van de vier staat op de foto) hebben net zoveel zijscheuten, maar in alles is de plant een stuk kleiner. Het stammetje is nog geen 10 cm groot. ook heeft degene in de sierpot dit jaar voor het eerst volop gebloeid, terwijl 2 van de 4 in tienliter potten slechts wat onderontwikkelde trosjes lieten zien.

Ik zie dit verschil ook duidelijk bij mij Washingtonia's!

Het maakt zeker verschil dat punt is wel duidelijk. Kleintjes moeten nog groeien en goed eten. Ik zet ze ook geregeld door. Ik denk alleen dat het efficienter is om dit in kleine stappen te doen met potten die 1 of 2 maten groter zijn. De wortels van een palm groeien lineair tot ze niet verder kunnen en buigen dan af langs de potwand of de bodem. Bij de overstap naar een veel grotere potmaat wordt de ruimte mogelijk minder efficient benut. Volwassen palmen waar de stamontwikkeling goed op gang is gekomen hebben nauwelijks nog behoefte aan een grotere kuip is mijn ervaring. Immers de omvang van de kroon verandert nog maar weinig bij een constant aantal bladeren. Alleen de stamhoogte neemt geleidelijk toe. Uiteraard behoeft zo'n palm wel geregeld voeding. Een 30 jaar oude Livistona australis in mijn verzameling werd aanvankelijk enkele malen verpot omdat de kluit zichzelf omhoog drukte. Sinds een jaar of 15 is de palm veel rustiger geworden en maakt desalniettemin een drietal bladeren per seizoen. Het blad heeft een groter oppervlak als een Trachycarpus fortunei. De stambasis is met 40 cm doorsnede bijna even breed als de kuip.

Het is ook niet persoonlijk Han! toch durf ik ook die efficiency te betwisten. Als ik alleen al kijk naar het aantal bladeren. Die in de sierpot heeft ook beduidend meer bladeren en zelfs de eersten nog toen ik m daar in plantte. Degene in tien liter potten hebben de eerste bladeren al niet meer. Probeer ook maar eens de 35 bladeren te halen in een kroon van een Trachycarpus fortunei in de volle grond. Dat lukt je in pot nooit. hoe groter de pot, hoe meer bladeren je hebt. Dat is al helemaal duidelijk bij een Washintonia in pot, die zie je ook zelden met meer dan 8 bladeren. Hoe groter de pot, hoe meer bladeren! En dan is er nog zoiets als een standaard kluitmaat, als die er is natuurlijk. Ik bedoel, bij een bepaald kroonvolume behoort een bepaalde kluitomvang. Zo is de kluit van een vollegrondstrachycarpus fortunei toch zeker circa 1,8 m in diameter. En daar hoort ook een kroon bij met 30-40 bladeren. Hoe kleiner de pot, hoe kleiner het aantal bladeren.

Maar het is inderdaad nu eenmaal de kunst een hanteerbare plant te hebben en een goede balans te vinden tussen het formaat pot, het formaat palm, een acceptabele groeisnelhied en een op zijn minst redelijke gezondheid van een plant. EN dat vergt een goed watergeef- en bemstingsregime. Iets wat alleen maar moeilijker is naarmate de pot kleiner is

Grootste gevaar bij een te grote pot tov een kleinere plant is dat de grond te nat blijft.
Verder zijn er vooral veel voordelen tov de groei.
Mooi voorbeeld Dennis.

Het is een interessante discussie waarbij een ieders standpunten van waarde zijn zij het met een verschillend doel. Jonge palmen wil je zo snel mogelijk volwassen krijgen, maar als kuipplanten eenmaal het door jou gewenste formaat hebben, is het vooral belangrijk om ze vitaal te houden. Na ruim 30 jaar palmen te hebben opgekweekt, is dat voor mij de uitdaging het vinden van de juiste balans tussen vitaliteit en hanteerbaarheid.
Bijvoorbeeld de grootste Chamaerops in mijn verzameling een type 'Arborescens' van ruim 3 m is na 15 jaar nu wel toe aan een grotere kuip. Ondanks bemesting zie ik een teruggang in het volume van de kroon met een snellere afval van bladeren.
De lastige keuze is nu om deze 3 m hoge palm in een maat grotere kuip te zetten. Dat zou dan 50 x 63 Ø worden. De hanteerbaarheid wordt dan nog lastiger met een steekwagen als enige hulpmiddel.

groet,
Han

Hier ook goed het verschil te zien tussen grote en kleine pot.
Washingtonia's na het kiemen in verschillende potten gezet. De grootste (foto 1) direct in een pot voor klimplanten gezet de kleinere (foto 2) eerst 3 maand in een zaaitray voor palmen gezet en dan in de pot waarin hij nu staat.