Cocos nucifera (Kokospalm)

Goedkope olijfbomen

Uit Palmvrienden wiki

(Doorverwezen vanaf Cocos nucifera)
Ga naar: navigatie, zoeken
Cocos nucifera

Cocos nucifera.jpg

Naam, oorsprong en habitat
Nederlandse naam: Kokospalm
Fysieke eigenschappen
Eetbaar:Ja
Kweek vereisten
Standplaats:Zon
Vermeerderen:Zaaien
Wetenschappelijke classificatie
Rijk: Plantae (planten)
Stam: Embryophyta (landplanten)
Klasse: Spermatopsida (zaadplanten)
Orde: Arecales
Familie: Arecaceae (palmenfamilie)
Geslacht: Cocos
Soort: C.nucifera

De kokospalm (Cocos nucifera) behoort tot de palmenfamilie (Palmae of Arecaceae). Het is de enige soort in het geslacht Cocos, een zogeheten monotypisch geslacht. Het endocarp van de vrucht, met de kiemopeningen, lijkt op het gezicht van een aap, die in het Portugees coco wordt genoemd. De palm kan tot 30 m hoog worden en heeft 4-6 m lange bladeren. De oude bladeren vallen af, maar de bladvoeten blijven zitten en vormen zo de stam.


Inhoud

Verspreiding

De palm komt volgens sommigen van nature voor in India, terwijl anderen het noordwesten van Zuid-Amerika aangeven als oorsprongsgebied. Uit fossiele vondsten in Nieuw-Zeeland van op kokospalm lijkende planten blijkt dat deze daar al meer dan 15 miljoen jaar geleden groeiden. Zelfs nog oudere vondsten zijn gedaan in Rajasthan (India). De kokospalm komt in bijna alle tropische gebieden voor. De verspreiding is zowel natuurlijk als door zeevarenden gebeurd. De vruchten kunnen drijvend grote afstanden afleggen en zijn zelfs gevonden voor de kust van Noorwegen. In Hawaï is de kokospalm waarschijnlijk geïntroduceerd door Polynesiërs uit het Zuidelijk Pacifisch gebied.


Groei

De kokospalm groeit op zandgrond en is zeer tolerant voor zout. De palm groeit bij voorkeur in de volle zon. De regenval dient jaarlijks 750-2000 mm te bedragen, wat zeer fors is. Ook is voor optimale groei een relatieve luchtvochtigheid van 70-80% noodzakelijk.

De palm bloeit het hele jaar door. In de bloeiwijze komen zowel vrouwelijke als mannelijke bloemen voor. In het algemeen is de kokospalm een kruisbevruchter, maar er komen ook zelfbevruchtende dwergrassen voor.


Vrucht

De kokosnoot, ook bekend als 'klapper', wat een vernederlandsing is van het Indische 'kelapa', is eigenlijk geen noot maar een steenvrucht, waarvan het mesocarp niet vlezig maar vezelig is. Daarbinnen zit het harde endocarp, dat het zaad omgeeft met drie duidelijk zichtbare kiemopeningen. Bij de kieming komt de kiem door een van deze openingen naar buiten. De drie kiemopeningen zijn de overblijfselen van de in aanleg uit drie vruchtbladen bestaande vrucht.

De palm is een eenzaadlobbige en het zaad bestaat uit één kiemlob, dat het transport van het reservevoedsel naar de kiemende plant verzorgt. Het reserve voedsel in het zaad bestaat uit wit, vet, vezelig kiemwit (endosperm), de kokos dat onder andere gedroogd als kokosmeel in de handel komt en een half troebele vloeistof, het klapperwater (het vloeibare kiemwit, vaak ten onrechte klappermelk of kokosmelk[1] genoemd). Bij een volledig rijpe vrucht bestaat al het kiemwit uit het vezelige kiemwit.

Toepassingen

De vrucht, de kokosnoot, wordt voor verschillende doeleinden gebruikt. In sommige delen van de wereld worden de vruchten geoogst door getrainde apen. In het zuiden van Thailand komen nog opleidingsscholen voor en worden elk jaar wedstrijden gehouden wie het snelst kan oogsten.

In Aziatische landen wordt de kokosnoot vers en jong verkocht, vaak op straat. Men kan dan bij een stalletje een hele vrucht kopen waar men eerst met een rietje het klapperwater uit kan drinken. Vervolgens wordt het vaak jonge, malse vruchtvlees voor de klant uit de schil gehaald door de verkoper.

Verzorging

De Cocos nucifera is geen makkelijke plant om in ons klimaat te houden. Hij heeft namelijk een hoge luchtvochtigheid nodig om goed te kunnen gedijen.

Afbeeldingen

Meer informatie

Externe links

Persoonlijke instellingen
Naamruimten
Varianten
Handelingen
Palmvrienden
Navigatie
Hulpmiddelen