1 ding is zeker. Wanneer er ook maar een klein schimmeltje zichtbaar is, meestal in de vorm van draden die op de zaaigrond liggen, kun je het zaadje afschrijven. Schoonmaken en opnieuw zaaien kun je dan vergeten, het zaadje is dan van binnen al snot geworden. Niet te nat zaaien dus.
Voorweken weet ik niet meer maar dat kun je vast nog wel ergens terug vinden.
Zelf gebruikte ik verse cocopeat welke een paar minuten in de magnetron is geweest om steriel te maken. Deze is vanuit een nieuwe zak ruim voldoende vochtig dus geen water meer toevoegen. Zaaibakje afsluiten en warm weg zetten. Geen direct zonlicht want dat droogt overdag, wanneer je vaak niet thuis bent, de bovenlaag uit. Wat na twee weken niet gekiemd is kiemde bij mij nooit meer.
Diverse liefhebbers hebben mij cactusgrond aan geraden voor de jonge plantjes. Ik heb die dan ook gebruikt met daarin een beetje cocospeat. Al doende heb ik nog altijd zo'n 50 van die rakkers staan van een jaartje of drie oud. Snelle jongens zijn het zeer zeker niet.
Worden ze na een jaar lang en dun dan kun je de top er af knippen. Het stammetje zal nu zijtakken gaan maken. De snijwond groeit weg en is na een jaar verdwenen. De top kun je zelfs, wanneer ie lang genoeg is, stekken. Deze stek zal nooit een een dikke caudex krijgen maar kan wel bloeien.
Tuincentrums verkopen opgepotte stekken (in bloei) voor een habbekrats. Helaas blijft het een dunne stam en is het een totaal andere plant.
Elk voorjaar opnieuw oppotten in verse cactusgrond en de stam een centimetertje hoger in de pot zetten.
Het schijnt dat je ze in bloei kunt trekken met voeding met daarin een hoog middennummer. (n-P-k)
Mij is dit echter nog maar sporadisch gelukt. Verwaarlozen wordt ook genoemd, dat kun je eens proberen voor wie zijn planten al groter zijn.
Binnenhuislucht vinden de knopjes vaak niet leuk, verdrogen en vallen vaak af.
nu doen die laatste 11 het erg goed. bij sommigen zie ik de eerste echte blaadjes langzaam verschijnen.
