2. De vondst van de plant en op zoek naar zaad!
Ik ging dus op zoek naar bloei of zaadstengels van deze plant maar had dus geen idee hoe deze er uit zouden zien, vond best wel veel clusters van de soort maar nergens iets van bloei of zaadgoed, ook geen jonge planten te zien, dit was de eerste dag in dit exotische dorp en aangrenzende tropische woud, het is er 35ºC met een luchtvochtigheid van 80 / 90% je zweet je rot zie je aan de krullen op mijn kop die ik normaal niet heb! Je kunt dan ook het beste zo vroeg mogelijk iets ondernemen zeker als je je moet inspannen het beste tussen 6 uur en 11.00 uur.
De volgende dag ging ik gewapend met stok in de hand het woud in, dit i.v.m. de waarschuwing dat de indianen allemaal loslopende honden hadden die je konden aanvallen! Dat was dus geen prettige gedachte! Je moest dus constand op je hoede zijn, ik wilde een flink stuk het woud in op strooptocht naar zaad van deze plant.
Op een kwartiertje lopen kwam je al aan bij het tropisch woud, ik hoorde het geluid van een dikke hommel, ben altijd op mijn hoede met steekdieren [daar heb ik het niet zo op] dus dook eigenlijk in elkaar, maar tot mijn verbazing was het een kolibrie die recht voor mijn neus +- 2 m afstand met zijn snavel een bloem indook, geweldig om te zien hoe verder ik liep hoe meer ik zag, basilisken [ een hagedis ook wel jezus Christus genoemd] omdat deze door zijn snelheid over het water oppervlak kan rennen zonder te zinken, deze dieren vind je veel bij open plekken en waar water is, erg fasinerend om te zien maar te snel waren ze vast te leggen daar, deze foto's van deze dieren is van een latere reis van Costa Rica waar de soorten ook veel voorkomen,
Ik liep als maar verder en ja hoor uit het niets kwamen 2 grote honden aangerend dus wist ik dat ik in de buurt was van een kleine nederzetting van indianen, de honden zagen er gemeen uit maar blafte luit en hadden respect voor de grote stok waar ik toch even mee stond te zwaaien er kwam ook een indiaan aan die ze terug riep en ik weer verder liep hij stond wel raar te kijken naar die gringo, ik probeerde aan de praat te komen maar hij kwam niet verder dan zijn eigen taal en wat Spaanse woorden, zelf kwam ik ook niet verder met mijn paar gebrekkige woordjes Spaans! maar het verliep relaxt , ik liep verder maar vond helaas nergens zaadgoed bij of aan de plant, op een gegeven moment zag ik wel in een wat dieperliggende kloof wat jonge plantjes staan maar was het moeilijk daarbij te komen, ik was natuurlijk weer eens op mijn slippers en de grond was erg smeuïg, ik besloot toch maar de gok te wagen om daar eens te gaan kijken, voor ik het wist lag ik al op mijn rug! Ik besloot toch verder te gaan en mij via dunne boomstammetjes zo verder te laten glijden, dit ging ook minder, de ene stam had dorens de andere liep een stroom bul-mieren die gelijk in je vlees beten, uiteindelijk heb ik me laten afglijden tot aan de plantjes en zat ik daar met dat grut tussen mijn benen, kon er wel mee lachen zat toch al helemaal onder de smurie ik heb de plantjes voorzichtig met mijn vingers uitgegraven het water kwam gelijk omhoog dat gaf een indicatie hoe deze moeten staan!
Heb geen foto's van de kleintjes wel nog van de grotere exemplaren +-3.50 m. hoog, trek nog net voor de zelfontspanner afging een blad naar beneden, wel met ogen gesloten
Ik heb dit gedaan om mijn verzamelwoede te koesteren weet ook wel dat het niet mag maar had zo iets van hier staan er zoveel en wist gelijktijdig ook dat ik een risico zou nemen deze via de V.S mee te nemen, ik besloot de gok te wagen hoe en wat zou ik later wel zien zou over 2 dagen weer terug zijn bij mijn nicht en zou ik daar een goede plek kunnen vinden in hun grote tuin, we zouden de laatste week nog een fam. reisje maken naar het westen van Guatemala en had ik dus genoeg tijd over te bedenken deze kleine plantjes goed thuis te krijgen eind deel 2.
Gr. Eduard.