Exotenhof schreef:@ Exotic Life
Kijk, je bent tot nog toe weliswaar één van de weinige die gewoon hier een goede ervaring mee heeft, maar er zijn genoeg mensen in België of Nederland die dit zelfde concept kunnen hanteren (stam en speer overhouden).
En wil je meer, dan bescherm je 'm met folie en houd je 'm op -2°C à 0°C!
Voordelen van de palm:
- Snel resultaat (groeisnelheid is wat je zegt erg hoog...conservatief gezien een blad per 14dg)
- goedkoop (kost niks bij aanschaf)
- Snel herstel (na evt. winterschade).
Zou bijna een topic hierover moeten openen elders op 't forum, maar ik geloof als we er met z'n allen 200 planten, dat minimaal de helft ervan bij minimale bescherming volgende jaar gewoon weer gloort en pronkt.
Uitdaging aangaan?
René
Rene,
Dat klopt, ik ben denk 1 van de weinige die al zolang een Washingtonia met succes in volle grond laat opgroeien. Zeker als je de exemplaren eruit pikt die op zeer jonge leeftijd zijn geplant, want zo oud is deze nog niet. Het blijft inderdaad een gok, maar zeker voor de westelijke delen van de benelux lijkt mij een dergelijk concept te hanteren. Al raad ik aanplant bij verkoop nooit aan, indien mensen dit wel willen doen leg ik de klant altijd de risico's voor.
Ik bedoelde overigens te zeggen dat je in het ergste geval voldoende heb aan de speer overhouden bij een goed aangeslagen exemplaren. Omdat de afgelopen winters redelijk extreem te noemen waren had ik die gedachte ook aangenomen. Echter heb ik meer overgehouden dan alleen een speer, alleen waren deze bladeren wel her en der wat beschadigd. De winters daarvoor had ik onder dit concept zelfs nooit geen bladschade waardoor deze met een volle kroon het nieuwe groeiseizoen in ging. De temperaturen zijn hier in veel gevallen gewoon niet koud genoeg om andere schade aan te brengen, gelukkig uiteraard.
Andere meningen over deze palm. Wil je niet aan bescherming doen, of indien je in een koud gedeelte woont niet wilt bijverwarmen moet je simpelweg niet aan een Washingtonia beginnen. Daarnaast is het herstel van een filifera vele maar dan ook vele malen trager en heeft zelfs al problemen bij een continue hoge luchtvochtigheid en temperaturen rondom 0 of er net boven. Het herstel is daarvan ook vele malen trager als een robusta/filibusta. Er zijn uitzonderingen bekend die deze ervaringen tegenspreken maar het merendeels vertoont hetzelfde. Zeker mensen in koude gebieden kiezen voor de filifera vanwege de hogere vorstbestendigheid. Echter is het herstel ook 2 maal zo traag waardoor je veel filifera's ziet wegkwijnen. Helemaal in een koele zomer waar een filifera lijkt te stoppen met groeien en een robusta/filibusta gewoon doorgaat. Ik prijs daarom dan ook altijd robusta/filibusta aan als beste experiment voor een Washingtonia.
Sinds de aanplant van deze Washingtonia heb ik er nog met andere op hele andere manieren geexperimenteerd, en heb ik honderden zaailingen opgekweekt om vervolgens te gebruiken als experiment. Deze periode heeft me een berg informatie opgeleverd. Zo ben ik dus bijvoorbeeld in tegenstelling tot veel andere ook van mening dat je wel degelijk onderscheid kunt maken tussen filifera en robusta/filibusta in zaailing stadium. Een eigenschap die ze namelijk in latere leeftijd nog altijd vertonen. Deze informatie heb ik allemaal gewonnen uit palmen die 100% puur waren, want er zijn nog maar weinig 100% pure in omloop. Vandaar dat er af en toe ook uitzonderingen tussenzitten in de filifera's denk ik.
Eigenlijk heb ik altijd al eens een mooie rapport hier over willen schrijven, en iedere winter beloof ik het me eigen weer, echter de tijd haalt me altijd in waardoor het nog altijd niet is volbracht.