Ondertussen al drie winters meegemaakt in mijn jonge exoten-leven en de meest vorstbestendigste palmen vallen mij nog het meeste tegen !!
Vandaag weer één van men fortunei's met speerrot ondekt terwijl ik eerst dacht dat die al groeide (speer is 3cm omhoog gekomen
), het is diegene die vorige twee ijswinters onbeschermt heeft overleeft met wat bladschade. Het enige verschil afgelopen winter is dat ik hem droog heb gehouden nu door een doorzichtige paraplu boven ze'n kop te zetten.
Ik heb nu vijf fortunei's in volle grond staan waarvan nu drie speerrot hebben, één van die drie had een stam van +- 40cm en zeer zware speerrot, bij het afzagen bleek het gat tot in de grond te gaan
Die ben ik dus al kwijt
Chamaerops ook al drie grote van gehad (dikke stam +-35cm) en allemaal mors dood na hun eerste winter, droog gehouden en sommige zelfs beschermt op koudste dagen/nachten !
Wagnerianus ook al 4 exemplaren van verloren na hun eerste winter, gewoon mors dood, somige zelfs beschermt met vliesdoek op de koudste dagen/nachten...
Wat me dan wel lukt, al drie winters op rij men Phoenix canariënsis zonder speerrot (wel bladschade), armata zonder iets van schade, twee winters op rij een grote Sabal die nu voor het eerst een heel klein beetje bladschade heeft door de warmte in het hokje met de zon erop, drie winters op rij een redelijke Sabal riverside zonder schade en ook zelfs een Washingtonia robusta, die heeft nu zijn eerste winter achter de rug en zelf daar ook geen speerrot ! Ik spreek hier dus steeds enkel over planten in volle grond !
Gelukkig zijn Trachy's overal te vinden en makkelijk vervangbaar maar toch, nu start ik aan mijn vierde jaar en nog heb ik geen Trachy die al langer dan één jaar in de volle grond staat
Het word tijd dat ik eens een harde Trachy heb hoor !