De plant en z'n verhaal, wie doet er mee?

[Ivan]

In volle grond ermee Sharon dan komt ie er mooier uit. Zeker in het milde zeeland moet dat met bescherming gaan - ik heb er hier ook 2 in volle grond!

Laatste jaren ook geen noemenswaardige winters gehad hè?

[boesboes]

deze plant heb ik zo ongeveer 2 jaar geleden van mijn moeder gekregen die plant op haar beurt weer van mijn zus had gekregen.
het hele verhaal ken ik er niet van en weet zelfs niet hoe deze heet.
maar weet wel dat zowel mijn moeder als mijn zus eigenlijk een beetje de hoop hadden dat hij kapot ging zodat ze een goed excuus hadden om hem weg te gooien.
hij wilde simpelweg niet groeien maar ging ook niet kapot.
ze vonden het maar een lelijk ding.
deze heeft gewoon een eeuwigheid op een slecht belichte zolder gestaan zonder water te geven.
mijn moeder was hem geheel vergeten en was eigenlijk de bedoeling bij de rommelmarktspullen mee te gaan.
na het opruimen van de zolder had mijn moeder hem buiten gedumpt en ook weer een lange tijd niet naar omgekeken.
maar toch ging hij niet kapot.
hij moet minstends al 15 jaar oud zijn en heb hem uiteindelijk uit de gft gered om hem toch nog een kans te geven bij mij thuis.


ongeloofelijk als ik de verhalen moet geloven dat deze plant nog leeft.

en wat denken jullie......hij groeit eindelijk.
mijn moeder wist niet wat ze zag
dus dit is het verhaal van de plant die niemand wilde en vele mishandelingen heeft doorstaan.

ik heb trouwens wel de indruk dat er iets nog niet helemaal lekker is vanwege de omgekrulde punten .
iemand een idee ??

[lapalmeraie]

De introductie van de carludovica door Eduard vind ik ook wel eentje voor dit topic

[Sharon-vds]

Niet alleen de Carludovica hoor, ook het verhaal over zijn eerste boomvarens is leuk

[s.janssen]

Leuk verhaal van een nog niet zo lelijke Dracaena!
Dit bewijst maar weer dat dit soort typen planten ijzersterk zijn!

Persoonlijk zou ik hem wel iets grotere pot geven, ze kunnen vrij donker is mijn ervaring maar je moet ze dan niet te veel water geven.

[draco]

Howea forsteriana
Ik kocht deze palm als prille solitair lang geleden op de zaterdagse bloemen en plantenmarkt op het Janskerkhof in hartje Utrecht. W. Hakkert handelaar in terras en kamerplanten uit de Betuwe staat er volgens mij nog wekelijks. Wiebe had een neus voor aparte soorten die hij van de veiling meenam. Ik sloeg vrijwel geen zaterdag over uit vrees iets bijzonders te missen. Heel bijzonder was een partij geheel onbekende Cycas met dichotoom vertakte bladsegmenten die naderhand de Cycas micholitzii bleek te zijn. Deze soort maakt weinig veders (1-3), maar die kunnen wel 2,5 m lengte bereiken. Thuis in de huiskamer groeiden ze onder het daklicht uit tot slungels van 4 m. Terug naar Howea forsteriana van oudsher mijn favoriete kamerpalm. Vermoedelijk stamt dit uit de tijd van mijn grootmoeder (…) die een groot exemplaar had staan in het meestal onverwarmde voorste vertrek van de statige kamer en suite (hoogte 4,5 m). In onze moderne doorzonwoning groeide de Howea binnen een aantal jaren tegen het daklicht en verhuisde naar de patio van mijn werkgever waar mij de zorg voor de aanwezige palmen was toevertrouwd. Toen mijn vrijwillge taak daar werd overgenomen door een beroepshalve plantenverzorger, heb ik de palm terug mee naar huis genomen. Te groot voor de woonkamer kreeg de Howea een plek in de inmiddels aangebouwde serre en verhuisde ’s zomers naar de tuin. Door het verblijf buiten met blootstelling aan weer en wind, lieten de bladrestanten successievelijk los en onthulde zich de fraai geringe stam aanvankelijk geel in het licht verkleurend naar groen. Bijkomstig profijt van het buitenverblijf was dat de bladstelen in lengte halveerden ondanks de afwezigheid van direct zonlicht. Nadat we verhuisd waren naar het buitengebied ging het echter mis als gevolg van een te koude/natte overwintering. De kentia bleek niet te zijn bestand tegen de lage temperatuur in de nieuwe kas nabij het vriespunt. Na een vrij intense winter omstreeks 2009 verloor de palm een groot deel van zijn blad. Dat was een veeg teken omdat het blad van een gezonde kentia langlevend is. Ik heb de palm daarna nog verkuipt en binnenshuis geplaatst, maar deze bleef kwakkelen, vormde in de daaropvolgende jaren nog een tweetal nieuwe bladeren en gaf vervolgens 'de pijp aan Maarten'. De vervanger een Howea variant met rooduitlopend blad heeft inmiddels al wel een respectabele hoogte bereikt, maar van enige stamontwikkeling is nog geen sprake.

[draco]

Livistona australis
Deze palm had dezelfde komaf als de Howea en dateert uit dezelfde ongeregistreerde periode (1980-90). Ik hield de palm lange tijd in de aangebouwde serre gesitueerd op het Zuiden. In de zomer liep de temperatuur daar geregeld op naar 40 à 45°C waardoor deze warmteminnende Livistona een stevig groeitempo aanhield. Ondanks het UV doorlatend dak reikten de bladeren tot bovenin met bladstelen van zo ’n 3 m waarbij de grote bladspiegels evenwel sierlijk overhingen. Na de verhuizing besloot ik om de palm te gewennen aan een zomerverblijf in de open lucht. Omdat de bladeren niet waren opgewassen tegen de combinatie van regen en wind, werden ze aanvankelijk opgebonden. Het buitenverblijf zorgde ervoor dat de bladstelen van de nieuwgevormde bladeren aanzienlijk korter bleven zodat de palm tenslotte z ’n huidige uiterlijk verkreeg. Vorige zomer is de Livistona australis van eigenaar gewisseld, het was tijd voor een nieuwe uitdaging.

[Eduard]

Prachtige exemplaren Han het is mooi dat je ze zolang hebt kunnen aanhouden, mooie dikke stammen, supper plaatjes
Ik heb helaas maar eentje door kunnen houden van 1980 die zal ik dan ook eens afstoffen en op de foto zetten.

De Carludovica wordt een heel verhaal als men hier interesse voor heeft, heb mij n.l. niet aan de regels gehouden

Gr. Eduard.

[s.janssen]

Dat was inderdaad een indrukwekkend exemplaar om te zien die Livistona!
Ook de Carludovica is een aanwinst voor iedereen die een donkere huiskamer heeft!

[lapalmeraie]

De Carludovica wordt een heel verhaal als men hier interesse voor heeft, heb mij n.l. niet aan de regels gehouden

De feiten zijn inmiddels verjaard toch?