door draco op 17 apr 2025 00:39
De afgelopen jaren is een groot deel van de bamboe gerooid. Na ruim 40 jaar had ik er genoeg van. De komst van de bamboemijt vergemakkelijkte de beslissing. De rhizomen zijn achtergebleven. Het is de bedoeling dat deze door consequente verwijdering geleidelijk uitgeput raken. Bij Fargesia scabrida ging dat heel snel. Deze soort herstelt zich niet meer als de halmen zijn afgeknipt. Phyllostachys blijkt veel lastiger te ontmoedigen. Uit elke afgeknipte halm komt een meervoud terug. De gerooide percelen worden successievelijk opnieuw beplant. Het graven van de plantgaten vergt een flinke inspanning. Bij de Fargesia is het bijna onmogelijk om een gat te hakken door de dichte beworteling. De rhizomen zijn bikkelhard en groeien tot wel 40 cm diepte. Phyllostachus rhizomen liggen spaarzamer verspreid en groeien oppervlakkiger waardoor ze makkelijker zijn uit te bikken. Eenmaal erdoorheen, kost het minder moeite om een plantgat te graven.
"Alleen mensen die kunnen twijfelen zijn in staat hun wereldbeeld bloot te stellen aan nieuwe feiten en inzichten"