Mijn eerste rostrata deed het al even wat minder. De kroon werd minder vol en onder de kroon bij de afgeknipte bladeren geregeld schimmel en natte plekken die leken te rotten; blad dat je er zo uittrok. In een gekke bui eens alle blad er vanaf geknipt omdat ik dacht dat ie dood was maar de groei zat er meer in dan ooit tevoren. Toch blijft het geen beste zonder wortel met delen aan de voet die je er zo vanaf breekt dus twijfelde om hem naar de stort te doen. Blijft 230/240 cm stam maar onderaan wat aangetast door ellende uit het verleden, voet lijkt wat oud rot aan te zitten dus erg blij mee is een groot woord. Omdat het exemplaar weer zeiknat was geweest en geen goede mogelijkheid tot droog te plaatsen, horizontaal op een workmate gelegd zodat die kon drogen tot ik een besluit kon maken. Zag nu vandaag het volgende wat het weer dubbel maakt.
