Deze week vol optimisme -met een niet te missen buikgevoel dat de winter voorbij is en we geen lange vorstperiode meer krijgen- begonnen met de buitenste rij bomen/palmen aan te planten.
Helemaal links staat een jonge sabal minor, die ik eigenlijk steeds mooier vind worden vanwege zijn blauwgroene kleur. Jammergenoeg groeien ze altijd wat langzaam, maar wellicht maak ik nog een keer mee dat hij een stam krijgt. Een sabal minor op een stam is echt een pracht om te zien!
Rechts van de Sabal een Trachycarpus Nainital, aangeschaft vanwege zijn winterhardheid en zijn groeisnelheid, die van alle T.'s geloof ik wel de hoogste is.
Daarnaast -je ziet het nauwelijks- een jonge berk. Daar is weinig exotisch aan, maar ik vind een berk nu eenmaal een majestueuze boom, een echte beauty onder onze inheemse kanjers.
Dan het grote waagstuk: de Washingtonia fiibusta, die hopelijk de winterhardheid van een filifera heeft. Daar moeten we in de komende winters maar een beetje mee gaan experimenteren, hoe we die in leven kunnen houden. Tot nu toe is het al een mooi exemplaar. Ze maakt mooie grote bladeren aan.
Wordt vervolgd!
