Chambeyronia macrocarpa maar niet heus?

[p e t e r]

Bedankt Han.

De mijne staat nu reeds een 3 weken buiten in de schaduw maar wel vochtig onder de beregening van de boomvarens.
Omdat dit een 10B palm is vroeg ik me af of ik deze niet wat meer warmte (door directe zon) moet geven.
Hij heeft ongeveer een meter stam met een 3tal bladeren.

[draco]

Chambeyronia bedien je volgens mij het beste met omstandigheden die ook voor Phoenix roebelenii gelden. Deze palm is een trage groeier en vooral de omgevingswarmte is daarbij primair bepalend. Voldoende licht is uiteraard ook belangrijk voor de aanmaak van suikers. Met directe (middag)zon zou ik voorzichtig zijn. Mijn Howea die binnenshuis overwintert, heeft ondanks dat de palm onder hoge bamboe staat opgesteld een tik van de zon gekregen, waardoor recent gevormd blad is vergeeld (nog net niet verbrand). Dit risico is het grootst in het voorjaar als de luchttemperatuur nog laag blijft bij een reeds hoge zonintensiteit. Stralingsschade door UV ontstaat in etappes en is deels herstelbaar. In vaktermen wordt dit subletale schade genoemd. De cel geschikt over enzymatische herstelmechanismen die deze stralingsschade signaleren en repareren. In een volgende fase wordt de schade onherstelbaar en treedt celdood in. Dit uit zich in het bruin worden van het blad. Als de cel geleidelijk adapteert aan het UV licht met name, worden extra beschermingsfactoren aangemaakt. Dit zijn bijvoorbeeld flavonoiden en anthocyanen. Bovendien wordt bij het jonge uitgroeiende blad de bovenste laag cellen met het bladgroen (parenchym) dikker waardoor de kleur donkerder wordt.
Bladeren met weinig bladgroen zijn doorgaans gevoeliger voor zonverbranding met name de gele en bonte varianten. De gele kleur ontstaat doordat bij de verminderde aanwezigheid of vertraagde aanmaak van bladgroen (chlorofyl) de flavonoiden (geel) of anthocyanen (rood) zichtbaar zijn. De adaptatie in reactie op direct zonlicht en UV straling is analoog met de reactie van onze huid, waarbij pigment (melanine) wordt aangemaakt en de buitenste laag huidcellen dikker wordt. Zoals bij de huid de zongevoeligheid door het huidtype wordt bepaald, zo is bij planten de natuurlijke groeiplaats bepalend voor de gevoeligheid voor zon. Een eik kan beter tegen de zon dan een beuk met zijn dunne meegroeiende schors. De beuk beschermd zich hiertegen door de lage zijtakken aan te houden en 's winters het oude blad.

[draco]

Bedankt Han.

De mijne staat nu reeds een 3 weken buiten in de schaduw maar wel vochtig onder de beregening van de boomvarens.
Omdat dit een 10B palm is vroeg ik me af of ik deze niet wat meer warmte (door directe zon) moet geven.
Hij heeft ongeveer een meter stam met een 3tal bladeren.

Dat is overgens een flink exemplaar Peter, een drietal gezonde bladeren lijkt voor deze palm als kuipplant vrij gebruikelijk.

[Rob]

Hier een tweetal kleiner exemplaar in de halfschaduw, desondanks ietsjes verbrand. Voorzichtig mee zijn !

PS: geen spoor van rood btw...

[p e t e r]

Dat is overgens een flink exemplaar Peter, een drietal gezonde bladeren lijkt voor deze palm als kuipplant vrij gebruikelijk.

Eindelijk tijd voor wat foto's.
Dan laat ik hem in de schaduw bij de beregening van de boomvarens staan.

[Rob]

Wellicht interessant te vermelden:
Eergisteren in kas van Meise een grotere Chambey gespot. Het was er echt een, stond redelijk donker, maar toch al gauw 4 meter hoog; raad eens wat: geen zweem van rood te bekennen....!
Ik vermoed serieus dat de lichtintensiteit ons parten speelt om ze rood te doen uitlopen.

[draco]

Wellicht interessant te vermelden:
Eergisteren in kas van Meise een grotere Chambey gespot. Het was er echt een, stond redelijk donker, maar toch al gauw 4 meter hoog; raad eens wat: geen zweem van rood te bekennen....!
Ik vermoed serieus dat de lichtintensiteit ons parten speelt om ze rood te doen uitlopen.

Dat denk ik niet, want ik heb bij Fachjan grote exemplaren gezien die knalrood boven de massa uitstaken. Het is wel aannemelijk dat de intensiteit van de roodkleuring door de lichthoeveelheid wordt beïnvloed. Ik zie dat namelijk ook bij de rode variant van Howea forsteriana, waarbij de roodkleuring buiten intenser is als binnenshuis. Wat langer geleden deed ik een soortgelijke waarneming bij Livistona mariae.

[Rob]

Ik denk dat je hetzelfde bedoelt als ik Han....hoe lichter hoe roder. Ik schreef het weer eens lekker dubbelkrom op...

[draco]

De ware betekenis van je woorden dringt nu pas tot mij door Rob
Overigens vertoont mijn Chambeyronia afkomstig van Gardenpalms geen spoor van rood, in tegenstelling tot de Chambeyronia sp. 'Houailou' van Palmeperpaket. Volgens Herbert van Gp lopen de exemplaren van een partij grotere Chambeyronia wel rood uit. Het verschil zal wel een raadsel blijven, tenzij mijn groene exemplaar nog een metamorfose ondergaat.

[Kai]

Er schijnt nogal veel variatie te zijn bij Chambeyronia's en hun roodkleuring. De één totaal niet, de ander knalrood en alles er tussenin, dit kan voorkomen in één batch zaden van één "moederplant". Mijn vermoeden gaat uit naar (genetische) variatie en minder naar de groeiomstandigheden. Hiermee kan je dan geluk en pech hebben, afhankelijk van waar je voorkeur naar uitgaat en wat je krijgt.