Tropische soorten in de hobbykamer

[s.janssen]

Erg mooi!

[draco]

Terugkijkend naar het begin waar je dit topic start, Kai, zie ik dat je een Salacca zaailing hebt. Dat lijkt me inderdaad een moeilijke soort tenzij je over een tropenkas of -erker beschikt. Afkomstig uit tropisch laagland woud waar de temperatuur variëert van 24° 's nachts tot 33° overdag bij een luchtvochtigheid van 90 %, zal deze palm hier moeilijk kunnen aarden. De vruchten zijn trouwens heerlijk. Ik heb ze geproefd bij gelegenheid van een vakantie op Bali een 20 tal jaren geleden. Een prachtig eiland dat helaas door het massatoerisme wordt vermorzeld. In een reportage met André Kuipers werd getoond dat het afval in de mangrove wordt gestort en via de rivieren de zee in spoelt. Waarna het weer op de stranden van Kuta wordt teruggekieperd enz.... een vorm van recycling zou je dit kunnen noemen.
De tropische planten die ik in dit topic krijg voorgeschoteld zien er dankzij de blijkbaar goede verzorging prima uit, ik ben benieuwd hoe het verder afloopt. Mijn huidige kamercollectie kun je niet echt tropisch noemen omdat deze soorten ook in koelere vorstvrije klimaten gedijen. Ik heb wel veel geëxperimenteerd met volwassen tropische palmen zoals bijvoorbeeld de Johannesteijsmannia. In een woonkamer heeft zo'n palm het toch niet echt naar de zin met name in de stookmaanden als de luchtvochtigheid te laag is. De bladranden verdrogen of de planten krijgen spint. Licuala grandis was gedurende een periode goed verkrijgbaar in tuincentra. Ook deze kampte met het probleem van aftakelend blad. Vandaar mijn voorkeur voor soorten die hun oude blad integraal afstoten. De beste keus voor een lichte woonkamer zijn wat mij betreft palmen met leerachtig blad, Coccothrinax, Bismarckia, Howea, Chamaedorea metallica en de soorten die ik aan dit topic heb toegevoegd. Verrassend is dat deze Hyophorbe lagenicaulis het zo goed doet. De palm is bij Edwin opgegroeid, waaruit maar weer blijkt hoe belangrijk een goede opvoeding is Ik had me al eens gewaagd aan een volwassen exemplaar van deze bottle palm uit de groothandel, maar de houdbaarheid daarvan stelde teleur. Betere resultaten heb ik behaald met het broertje/zusje H. verschaffeltii. Lytocaryum (microcoelium) weddellianum daarentegen heeft meer last van de droge lucht, maar sinds ik deze koeler overwinter blijft het blad beter in conditie. Ook de indertijd nog ruim verkrijgbare Dypsis (Neodypsis) decaryi voelde zich uitstekend thuis in de woonkamer. Ik moet hier wel bij aantekenen dat de woonkamer van ons vorige huis over een royale lichte aanbouwserre beschikte welke stond volgepropt met planten, waardoor er een vochtig microklimaat heerste.

[Kai]

Dat kan ik onderschrijven Han. De Lytocaryum blijft mooier zolang deze in een wat koelere ruimte overwinterd waar weinig tot niet gestookt wordt. Dat scheelt aanzienlijk in de luchtvochtigheid.
Toch wil ik graag meer weten over je ervaringen met grotere joeys. Ik denk namelijk dat vanwege het feit dat deze ook veel meer kou aankunnen dan men in eerste instantie dacht, dezelfde behandeling als een Lyto nog helemaal niet zo slecht uit zou kunnen pakken.
Heb je misschien ook wat foto's opgeslagen van een grotere joey?

Ik herrinner me van vele jaren terug dat ik enkele joeys in een tuincentrum zag staan te pronken. Het sprak erg tot mijn verbeelding, evenals de prijs van de planten (ik kreeg toen nog zakgeld in guldens hahah!)

[draco]

Ik had mijn 'Joey' bij Van der Arend vandaan. Helaas heb ik geen foto ervan. Het dateert uit de tijd van de analoge fotografie. Ik maakte toen uitsluitend dia's en daar was je zuinig mee. Een belangrijk deel ervan heb ik gedigitaliseerd, maar de opnamekwaliteit is bedroevend. Wat ik mij van deze palm herinner, zijn de karakteristieke grote leerachtige zittende bladeren met oranjekleurige spots en dito gekleurde bladnerven. Die diep oranje kleur was wat mij vooral aansprak. Het zou kunnen dat deze palm koeler kan overwinteren, maar dat inzicht ontbrak toen. De tropenkas op Fort Hoofddijk van hortus Utrecht werd toen nog broeierig warm gehouden. Als je brildragend was, besloeg deze meteen. De situatie herinnerde me aan het tropenbos. Later gingen collectiebeheerders experimenteren met een kastemperatuur van 22°C. Tijdens de dagelijkse plensbui koelt het in de tropen immers ook flink af. Bijkomend voordeel van dit nieuwe beleid bij de botanische collecties was dat de planten minder snel groeien en er minder vaak hoeft te worden ingegrepen met drastische snoei.

[Kai]

hoe staan de coconifera's er nu bij?

El coconoto!

20151211_072544.jpg (261.25 KiB) 2302 keer bekeken