Ter introductie een paar mooie exotische varens, waarvan je zou wensen dat ze vaker worden aangeboden, Blechnum wattsii en Blechnum discolor. Waarbij de eerstgenoemde de meest kleurrijke soort is. Een vroege poging om B. discolor (zone 8) tegelijk met de eveneens fraaie Blechnum fluviatile (zone 6, volgens Martin Rickard) in de tuin te houden, mislukte faliekant. Ook de soorten magellanicum en novae-zealandiae lieten het na enkele seizoenen afweten.
Momenteel groeien op een zeer beschutte plek achter de kas en afgeschermd door een schutting en coniferenhaag, Blechnum nudum tezamen met Todea barbara en de Aussie Polystichum proliferum (?).
Ook het tuinavontuur met Lophosoria quadripinnata werd een mislukking. Woodwardia fimbriata overleeft met moeite evenals de verwante orientalis, die 'gered' werd en nu weer in kuip overwintert.
Zelfs de rooduitlopende Blechnum penna-marina moest terug in de pot, want raakte in de tuin volledig uit zicht. Tenslotte blijken alleen Blechnum chilense en Woodwardia unnigemmata standvastig.