Dit is mijn dicksonia met een stammetje van ruim 20 cm. Toen ik hem afgelopen maart ophaalde zag hij er behoorlijk onderkomen uit. 3 gedeeltelijke slechte veren zaten eraan en de wortels duwde de pot reeds uit zijn verband. Nu hij in een nieuwe pot met nieuwe grond en voeding staat heeft ie het duidelijk naar zijn zin. 1e veder is reeds uitgerold en de tweede is ook druk bezig. In de kroon liggen alweer 2 nieuwe klaar dus ik ben blij dat hij het hier naar zijn


Van de trachycarpus wagnerianus heb ik 2 grote exemplaren aangeschaft op jullie aanraden destijds.
Beide hebben speerrot overleefd en zijn na 4 jaar nog steeds in ons bezit. Het was de eerste palmsoort die hier zijn plek heeft gevonden. Ik geef nog altijd jullie de schuld van mijn excotenvirus.
Hieronder zie je de eerste palmboom die hier de volle grond is ingegaan in mei 2013. Heb er van de week ook wat slaapkamergeluk tussen de rotsen bij gezet want ik hou van groen.


Mijn maurelli had schimmel opgelopen en ik heb hem teruggezaagd in maart.
Hij reageerde er goed op en momenteel komt het eerste mooie blad al weer uitrollen.
Zelfs de kinderen bewonderen hem regelmatig om zijn groeisnelheid.


Phoenix canariensis groeit ook erg hard en heeft een mooie volle kroon en meestal gaan er 2 a 3 veren tegelijk open.

Deze kruising tussen een fortunei en een nainital groeit erg compact en daardoor vind ik hem erg mooi. Ook het blad is bijna net zo stevig als dat van de wagnerianus.


De cordyline australis redstar is ook al voor het derde jaar op rij flink aan de groei.
Hij krijgt al een flinke stam.

De jubeae is erg geel geweest. Een vertegenwoordiger in kunstmest raadde mij dan ook de juiste meststof aan. Door het ompotten vorig jaar bemerk ik nu wel dat de nieuwe speer een stuk groener oogt dan zijn gele voorganger. Het is echt geduld hebben want deze mooie vederpalm is uiterraard geen snelle groeier.

Binnenkort gaan we eindelijk het terras onder aanleggen en kijken of er ook wat stukjen open kunnen blijven voor excoten aan te planten! Ik ben benieuwd....
