Aristolochia elegans weigert zaaddozen te ontwikkelen

[davea]

Hoi allemaal,

Jaren geleden had im een A.elegans ( vast weer van naam veranderd), maar zie de foto.
Deze stond altijd voor enkel glas en gaf zelfs in de herfst ( dus op een koele plek), zaaddozen na elke bloem.

Nu heb ik al jaren een zelfde Aristolochia staan en na elke bloem blijft er weer de steel over welke dient op te zwellen. Dit is bij deze plant nog nooit gebeurdt. Telkens na een paar dagen, vergaat de steel. Soms wordt hij halverwege de steek slapjes, of het puntje wordt bruin ( zie foto ).

Welk mysterie gaat er bij deze plant schuil achter de zaaddozen?
Op deze foto behint de verbruining bij de linker steel en de verslapping halverwege, bij de rechter.

[plantinjetuin]

miss een steriele variëteit

[davea]

Wat betekent dat? Een mislukt exemplaar?
Deze gaat dus nooit zaad produceren?

Waarom zouden ze zo'n exemplaar p de markt brengen?

[snarfie]

Omdat hij dan meer bloemen krijgt omdat hij dan geen energie verbruikt aan zaden

[davea]

Ah vandaar.
Kan het kloppen dat de plant, snel zijn knoppen laat vallen.?
Ik dacht eerst dat dit gebeurde, als ik water gaf aan de voet van de stam. Hoogut drie uur daarna vielen de eerste knoppen.

Dus heb een tid geen water gegeven maar ook vanmorgen weer een paar steeltjes waar de knoppen van waren verdwenen ( altijd de kleine knoppen). Als je dan de uiteinde van dat steeltje bekijkt ( waar de bloemknop aan vast zat, zie je in de steel, een bruine kern. Wat is hier de oorzaak van zijn? Ook verschrompelen er veel bladeren ( wel de wat oudere bladeren want jonge scheuten zien er goed en fris uit).

Mijn gevoel zegt me dat dit geen normale vorm van bladverlies is. ( zie foto ).
Ook zie ik steeds dat er na 2-3 gezonde bloemknoppen, er steeds een paar op ri zitten die er op ten duur in een heel vroeg stadium wat grijzig uit zien of hele kleine bruine plekjes heeft. Vervolgens ligt deze er na een paar uur ook af. Ik heb het vermoeden dat dit proces versneld na een watergift.

Zou het een schimmel kunnen zijn dat zich dankzij een watergift sneller verspreid in de plant?

[davea]

Foto van de plots, zieke knop:? ( helaas wat onscherp )


En de gezonde. In dit stadium vallen ze bijna niet meer van de plant af.
Zo zie je op deze foto de twee grotere knoppen, rechts, die hangen nog. Terwijl de kleinste uit de reeks, links, al is gevallen.


Het doet mij denken aan een schimmel ofzo? Ook die bruine spikkels soms op t blad.
Ik heb Banrot, staan. Is het zinvol?

[snarfie]

Ik weet niet wat het is. Misschien te droge lucht ofzoiets

[davea]

Kan het blad door droge lucht zo verwelken en bruine spikkels krijgen?

[jos944]

Ik weet niet of dit het geval is bij Aristolochia.

Maar het is bij een aantal planten bekend dat bloemen aan een plant (ook al zijn ze tweeslachtig) dat eerst de "vrouwelijke geslachtsorgaan" stamper vruchtbaar is.
Pas als de stamper niet meer vruchtbaar is ontwikkelen zich de "mannelijke geslachtsorganen" de meeldraden.
Hierdoor is zelfbestuiving onmogelijk.

Bekende voorbeelden van eenhuizige / tweeslachtige plant die dit principe toepast is de waterlelie. Aan een waterlelie, ook al zitten er meer bloemen in zijn alle bloemen de eerste dag/nacht vruchtbaar voor pollen (dus de stamper is vruchtbaar).
Pas na bevruchting van de stamper ontwikkelen zich de meeldraden. (of als er geen bevruchting plaatsvindt verschompeld de stamper en ontwikkelen zich de meeldraden).
Dit gebeurd bij alle "vruchtbare" bloemen aan een plant tegelijk.
Hierdoor is zelfbestuiving bij waterlelies in principe niet mogelijk.
Leuk detail is dat nog niet open bloemen dicht blijven zolang er bloemen zijn aan de plant met vruchtbare meeldraden om zelfbestuiving te voorkomen.

Nog een bekend voorbeeld is de eenhuizige / eenslachtige kastanje.
Aan een boom zitten zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. Echter in 1 boom zullen uitsluitend eerst de mannelijke bloemen bloeien. Pas als deze uitgebloeid zijn ontwikkelen zich de vrouwelijke bloemen. (of net andersom dat weet ik niet meer). Maar ook hier is dus zelfbestuiving onmogelijk door dit mechanisme.

Kortom. Ik weer niet of dit ook bij de Aristolochia het geval is. Maar dat zou zomaar eens de verklaring kunnen zijn.

een bekende ander bloem die zichzelf niet kan bevruchten is Rafflesia arnoldii. Ook deze bloem past het principe toe dat of de stamper of de meeldraden vruchtbaar zijn. Nooit beide tegelijk.

[davea]

Zelfbestuiving was mogelijk bij mn zelf opgekweekte variant. Vandaar mn vraag.
Wat vind je trouwens van het blad? Is dit verdroging of afsterving of verwelking ( whats the difference?).

Begint vaak met leine bluine stipjes. Die breiden zich uit en vormen uiteindelijk massaal een grote vlek.
Leek op roest of.....?