Buiten de rijst, is suikerriet één van de belangrijkste gewassen uit onze streek.
De teelt van suikerriet of
" ต้นอ้อย " (ton ohy) is geconcentreerd in centraal (ruim 42 procent) en in het noorden en noordoosten van het land. In 2005 werd ruim 43,6 miljoen ton suikerriet geproduceerd. Na Cuba en Australië is Thailand wereldwijd de grootste exporteur van suiker.
Van november tot maart, kan je er niet naast kijken... Vrachtwagens die het suikerriet naar de fabrieken brengen. Reden te meer om een beetje achter de schermen te gaan kijken wat er aan vooraf gaat.
We raken in gesprek met een werkster op een suikerrietveld.... terwijl we haar enkele vragen stellen, blijft ze toch verder hakken... de vrachtwagen dient vol te geraken......
Het gekapte riet word samengebonden in bundels van 12 stuks..... elke bundel brengt voor haar 1 baht op (2 eurocent)... dit laatste lijkt misschien weinig, maar als ik de snelheid en handigheid zag hoe ze te werk ging.... een véél betere verdienste dan een werkdag op het rijstveld.....
Wanneer de vrachtwagen volgeladen is, word er in allerijl naar de fabrieken gereden. Alles wat maar minstens 4 wielen heeft wordt ingezet voor deze taak.
Van klein....
tot groot.....
Vanwege overladingen, vermoeidheid, snelheid en slechte/onveilige toestand van menige Isaanse wegen, geraken meerdere wagens echter niet op hun eindbestemming...... dagelijkse taferelen...
Diegene die er dan toch heelhuids geraakt zijn, staat een onaangename lange wachttijd voor de boeg van maar liefst 2 dagen, vooraleer het hun beurt is om de fabriek binnen te rijden en hun vracht te lossen.
wat valt er anders te doen dan even bij te slapen?
Aan deze fabriek stonden echt wel een honderdtal wagen aan te schuiven.
Aangetrokken door een dikke rookwolk boven deze vrachtwagens, besloten we om een kijkje te nemen op het bedrijfsterrein.... waar we aanstonds een aanmaning kregen om het terrein te verlaten! verboden foto's te nemen..... dat hadden ze net iets te laat gezegd.
Even grote wolken zie je ook op velden die zoals hiervoor de bladeren niet manueel verwijderen, maar het veld "even" in brand steken. De verdorde bladeren schieten dadelijk in brand, de stengel blijft door het aanwezige vocht gespaard.