Daarom begin ik vanaf vandaag met mijn eigen topicje.
Precies vandaag 2-12-2011 heb ik een paar mooie foto's weten te schieten zover als dat kan met mijn relatief oude telefoon.
Dit is dus de tuin bij mijn vriendin voor haar woning. Ze woont in een oud klooster met meerdere kamer, dus het is een tuin in een tuin. De rest wordt onderhouden door beheerders van het gebouw.
Sinds we verliefd werden ben ik veel bij haar thuis en dus ook in haar tuin. Hier is dus mijn exoten-in-de-buitenluchtliefde begonnen.
Helaas niet te zien door bewolking, maar je kijkt op deze foto direct naar het noorden, dus de zon is ruim aanwezig in deze tuin.
De Trachycarpus fortunei heb ik in dit voorjaar geplant en heeft in september-oktober nog een speer weten te ontvouwen.
Ook dit voorjaar (rond mei) geplant: Olea europaea, volgens de verkoper uit Portugal (Algarve) geïmporteerd. Hij staat maar 40 cm van de muur af. Hij heeft al veel weertypen doorstaan: droogte, natte zomer en nachtvorst tot -4 graden. Toen ik hem kocht had hij al kleine olijfjes aan enkele takken. Rechts kun je een kleine Cypressus macrocarpa 'Goldcrest Wilma' zien. Deze schijnt de meest winterharde Monterey cypres te zijn. Heb elders in Nijmegen al één van anderhalve meter gezien in de volle grond.
Achter de olijf staat een cactus (Opuntia?). Sinds deze van de vensterbank gewaaid is en de pot aan stukken lag heb ik bedacht om hem maar in de volle grond te proberen. Het is zandgrond en dicht bij de muur komt minder dan de helft van de normale neerslag door de dakgoot die erboven hangt. Dus als het zo'n vorstbestendige soort is moet hij het kunnen doen daar, denk ik...

Anderhalve meter naar links staat een vijg. Ook dit voorjaar geplant en begint sinds kort zijn blad te verliezen.
Zoals je op de vorige foto misschien al kon zien staat er naast de Ficus een Dicksonia antarctica met al een beetje stro eromheen zodat ik hem zonodig vlug kan afdekken. Het is een zaailing van hoogstens een jaar oud en het is een experiment om deze nu al in de volle grond te houden. Ik heb ook zo'n exemplaar in pot staan.
Ook een twijfelachtig winterharde soort uit Nieuw-Zeeland is de Hebe armstrongii. Deze anderhalve maand geleden gekocht in een bloemenzaakje en staat iets droger dan de rest van de tuin.
Zoals je ziet heb ik nog groene LEVENDE canna's in de volle grond staan. De canna's die ver van de muur staan zijn al wel dood. De wortels niet hoop ik, want ik graaf niks uit.
De lichtgroene 'veldsla-achtige' plantjes eromheen zijn goudsbloemen. De tuin stond er deze zomer vol mee en dit zijn waarschijnlijk nieuwe zaailingen. De vraag is of ze komende lente nog steeds zo groen zijn...

En helemaal links (vanaf het grasveldje te zien) is de Cordyline australis 'Red Star'. Het meest riskante experiment in de volle grond. Hij staat zo dicht mogelijk tegen de muur en staat er al sinds het voorjaar. Tijdens de nachtvorst-weken oktober-november heb ik hem ingepakt gehad, maar toen de zuid en westenwinden werden voorspeld weer uitgepakt. Hij ziet er nog goed uit in de kern. Daarnaast nog een druivenklimmer. Beide heb ik trouwens gekocht bij de Albert Heijn!

Tot slot nog een foto geschoten vanaf de positie van de olijfboom richting het zuiden.
Onder de klimop is een muurtje dat de tuin daarachter in een keer 1 meter ophoogt. Op de voorgrond nog een jonge Fargesia rufa (ergens in augustus geplant). Daarnaast nog een tongvaren. En de halve yucca helemaal links stond er al en heeft prachtig gebloeid deze zomer.
Zoals je ziet een mooi uitzicht midden in zo'n oude kloostertuin. De grote slangenden (Araucaria araucana) heb ik trouwens (in overleg met beheerder) deze zomer gesnoeid. De takken hingen daarvoor tot aan de grond. Heb er later wat struikjes onder geplant (o.a. zaailingen uit dezelfde tuin).
Ik zal zo af en toe hier een update posten als er nieuwe ontwikkelingen zijn.
Hoop dat jullie het interessant vonden en heb je vragen, stel ze gerust.
