Tot nu toe ben ik erg tevreden over mijn B. eriospatha, maar ja, wat wil je, hij/zij is pas vorig jaar aangeplant en veel winter hebben zij en ik nog niet gezien samen. De sterke verhalen die sommige oudere leden hier op het forum kunnen vertellen over strenge winters van weleer beluisteren het palmpje en ik met stille verwondering. Wij kennen dat soort winters niet.
Wat me wel wat zorgen baart, is dat ze op een vrij vochtige plek in de tuin is terecht gekomen, daar waar de tuin afwatert naar de beek. Als ik me goed heb ingelezen over Butia's dan zijn ze niet echt vocht tolerant, dus is het maar te hopen dat ze het op die plek uithoudt.
Maar ze trotseert tot nu toe elk nachtvorstje met gemak, zonder bescherming. Zelfs haar bladeren zijn niet verkleurd van de vorst. Haar buurman, Brahea edulis, heeft daar wel wat last van.
Tot nu toe geef ik madame dus een 10. Vind het een prachtig sterk palmpje.
