Hitch schreef:6 jaar terug plantte ik een prachtige Chamaerops humilis uit met een stamdiameter van 22 cm aan de basis. Ik beschermde hem in de winter enkel met een afdakje en dit ging prima tot de eerste van de 2 opeenvolgende killerwinters aanbrak waarbij hij 16 dagen en nachten nonstop vorst achter de kiezen kreeg met als minimum -22°C. Alle bladeren waren kapot en de kern was rot tegen het voorjaar. Midzomer als laatste redmiddel hem ingezaagd en dit lukte wonderwel want hij zette meteen een groeispurt in vanuit het afgezaagde deel. Toen kwam de volgende winter er aan en dit was meteen ook einde palm.
Toen ik de palm het voorjaar erop wilde verwijderen zag de kluit er echter erg goed en gezond uit wat me deed besluiten de palm elders in de tuin terug in te graven. Meteen kreeg ik enkele zijscheuten die dan wel weer opnieuw verdwenen bij elke winter (ik deed wel niets van bescherming). Nu heb ik echter telkens 1 scheut die het telkens goed doet maar maar niet wil groeien(is en blijft zo'n 20-25 cm groot).
Nu vraag ik mij af of zo'n zijscheut (die toch de gehele oude kluit als wortel heeft uiteindelijk) zou kunnen uitgroeien tot een volledig zelfstandige palm?
Kan iemand me daar een antwoord op geven?
Het is de vraag of de gehele wortelkluit de zijscheut dient? Zijscheuten ontwikkelen hun eigen adventiefwortels, de moerplant is niet meer, dus moet spruit op eigen wortels staan

. De wortels van palmen zijn vrij primitief en vormen geen samenhangend stelsel zoals dat het geval is bij hogere planten (dicotylen). De benaming adventiefwortels geeft dit ook aan, al slaat het 'adventief' hier op alle wortels die na de primaire kiemwortel ontstaan.
Een meer voordehandliggende oorzaak voor de slechte groei van deze getormenteerde Chamaerops, is de beperkte capaciteit van de zijscheut om met het weinige bladgroen koolhydraten te synthetiseren, i.e. onmisbaar voor groei (chlorofyl + water + koolzuur + zonlicht = energie). Een uitgebreid wortelstelsel helpt daarbij niet, omdat de bladloze moerplant niet langer bijdraagt aan dit proces van assimilatie.
Ik denk dat wintergroene planten die hun blad geforceerd verliezen, in zijn algemeenheid meer moeite zullen hebben om het bladverlies te herstellen, omdat ze mogelijk weinig energiereserve opslaan. Dit in tegenstelling tot planten die seizoensgebonden (winter of moesson) hun blad verliezen.
"Alleen mensen die kunnen twijfelen zijn in staat hun wereldbeeld bloot te stellen aan nieuwe feiten en inzichten"