Nikau Rhopalostylis sapida

[Eduard]

Dit voorjaar een mooie Nikau overgenomen van Ime die hier een nieuwe grondmix kreeg en grotere kuip, de palm maakte deze zomer 2 nieuwe veren aan en staat er prachtig bij, ik heb besloten hem deze winter in de veranda door te houden zodat de bladvorming wat sneller gaat of te wel doorloopt als die verdubbeld qua grote overwinter ik hem de komende jaren in de koude kas,

P1100486.JPG (1013.9 KiB) 7643 keer bekeken

P1100485.JPG (1012.82 KiB) 7643 keer bekeken

[Rob]

Eduard,

Erg fraai exemplaar, en een van mijn Favoriete palmen omwille van de fraaie bladvorm!
Die van mij doet ook iets van 2 bladeren per jaar. Niet snel dus, maar wel heel fraai.

Mijn ervaring met R. sapida is dat ie toch wel gevoelig is voor de langere koude winter.
Ik had er aanvankelijk 2, en een ervan is verloren gegaan in de winter om de simpele reden dat ie op de grond stond in mijn winterverblijf.
Waarschijnlijk was dat daar lokaal de temp zakte naar net onder nul door wind op de deurpost, vermoedelijk iets van -1°.
Ik ga ervan uit dat je hier al mee bekend bent maar toch; als je de koude kas op 3-5° kan houden dan is het zeker geen probleem, maar let echt ff op met T rondom of tegen nul. Zou zonde zijn.

PS: aannemende dat ie ook buiten gaat - let ff op met de zon. Ik vond met name deze soort heel erg gevoelig voor de directe zon na overwintering binnen, en zonnebrand lag altijd op de loer, zelfs in een schaduw hoek.

[Eduard]

Dank je Rob en ja wel enige ervaring met de soort, als ex Nieuw Zeelander zou dat ook wel mogen he

Mijn vorig exemplaar stond altijd in halfschaduw tot die boven het schaduw doek uitkwam en weg moest wegens te hoog, hij paste niet goed meer in de stalling qua omvang viel het mee, met wat bindraad maak je snel een slanke zuil.

Ik heb de vorige altijd aan wat lichte vorst laten wennen voor die naar de winterstalling ging en heb nooit wat van schade gezien, deze was wel al enkel malen groter voor die vanuit de veranda naar buiten ging t.o.v. onze huidige exemplaren dat scheelt natuurlijk ook wel, in de natuur [N.Z.] Krijgen ze ook wel wat nachtvorst.

Ik houd mijn serre's net boven de 0ºC als het vriest, maar meestel zit de temp. tussen +4 / +10ºC er komt geen zon aan dus de temp. loopt nooit extra hoog op bij zonnig weer.

Hier nog een foto uit 2017 vlak voor die wegging, het zijn geweldig mooie palmen

P1080200_5d965a54786ea.jpg (434.27 KiB) 7620 keer bekeken

[Rob]

[Tropical Groentje]

Jeemig wat een prachtige palm is dat! Ik ben niet echt thuis in de palmen maar dit is echt wel een van de mooiste bladvorm die ik tot nu toe heb gezien.

[Rob]

Die reactie had ik ook in 2007 toen ik bij Ponga er voor de eerste keer mee werd geconfronteerd...
Maar voor de echt mooiste bladvormen zul je toch echt in soorten als Licuala en Johannestheijsmannia moeten kijken

[Eduard]

Dat is een smaakkwestie Rob zelf heb ik veel waaierachtige gehad en nog staan, maar als ik moet kiezen ga ik toch voor het geveerde blad en zeker de elegantie van deze soort en b.v.de lipstick palm heeft dat ook en meerdere uiteraard.

[palmgek]

Dat is een smaakkwestie Rob

Helemaal eens Eduard, smaken verschillen Daarnaast kan je smaak ook veranderen in loop der tijd. Zo ben ik tegenwoordig groot liefhebber geworden van de costapalmate bladvormen. Dit terwijl ik voorheen ook ging voor de veders

[Eduard]

Bij mij is het omgedraaid Richard

[Rob]

Dat maakt het dan juist weer zo mooi en divers he. Er zijn zoveel soorten...

Eigenlijk heb ik altijd al de costapalmates en palmates mooier gevonden. Sinds ik Licuala, Joey, Kerriodoxa en Pelagodoxa in habitat heb gezien vind ik ze echt nog steeds de top. Een volwassen Corypha is gewoonweg spectaculair (vooral in bloei...).
De pinnate soorten ben ik wel meer en meer gaan waarderen. Butia en Jubaea vond ik vroeger niet echt 'mijn ding' maar nu zijn het wel favorieten in de tuin. Ik kan heel erg genieten van een Wodyetia of Hyophorbe, en een lipstick blijft qua kleur natuurlijk buitencategorie. Ik kon in Maleisie die rode stammen niet voorbijlopen zonder ze aan te raken.

Vreemd genoeg vind ik mezelf vooral terug in de hoek van de (veel minder kolossale) tropische onderbegroeiing, ongeacht de bladvorm (en soms ook niet eens alleen maar palmen...). Denk bijvoorbeeld aan Pinanga, Chamaedorea, Chuniophoenix, de kleinere Licuala's.
Niet te doen natuurlijk in NL zonder een warmere kas, maar goed; er moet iets te wensen blijven

In werkelijkheid doen we het met wat echt kan, en dat is toch een mix van alles. In dat kader is een mooie nikau echt een supermooie plant.
Het blijft een lekkere afwijking, toch?