Winterhardheid Trachycarpus Fort. Misan

[draco]

Mij past bescheidenheid, ik dacht namelijk dat het cirkelronde blad kenmerkend was voor de Misan Overigens is dit kenmerk bij mijn exemplaren 2 stuks stabiel, ongeacht of ze in de volle zon danwel in de schaduw staan.

[lapalmeraie]

Nee, dat zou juist de Winsan moeten zijn
Maar betreft een eigenschap die heel wat andere soorten ook wel vertonen, maar lang niet altijd even stabiel.
Persoonlijk snap ik de "heisa" over 360° bladeren niet echt maar dat is uiteraard een kwestie van smaak.

Ik heb ooit eens getracht om alle soorten in één overzichtelijke lijst op te sommen.
Met de individuele eigenschappen uiteraard. Puur omdat ik er op den duur zelf niet meer aan uit geraakte.
Ik heb me dat beklaagd wegens de grote hoeveelheid tegenstrijdige info die er over te vinden is, het gebrek aan info voor sommige soorten én de permanente evolutie binnen dit genus.
Uiteindelijk is het toch gelukt.

Ik ben daarin wel streng dat ik enkel "nieuwe soorten" opneem indien het echt om een nieuwe soort gaat en niet om de zoveelste commerciële variant. Ook qua schrijfwijze durft men nogal eens terug te vallen op de artistieke vrijheid.

Wat opvalt is dat heel wat nieuwe soorten uiteindelijk toch weer onder een bestaande soort blijken te vallen. Bekendste voorbeeld daarvan is de populaire wagenerianus dat nu dus officieel een T. fortunei var wagnerianus blijkt te zijn.

Zo werd ook mijn T. sp 'Mount Victoria' weer netjes geklasseerd onder de ukhrulense.
Net als de nog veel gebruikte manipur trouwens.
Maar ook de sikkemensis bleek uiteindelijk weer een variëteit van de martianus te zijn.
Afin, je snapt het. Geen kinderachtige bussiness

Nog meer van dit:
http://palmvrienden.net/lapalmeraie/2010/05/trachycarpus-soorten/

Grt
Niek

[draco]

Misan, Tesan, Winsan, Chusan, Hallo... ik geef het op. Een palm bevalt me primair vanwege zijn uitstraling en habitus.
Bij Dennis (Cemunnos) bestelde ik indertijd Trachycarpus oreophylis. Deze leek sprekend op de Trachycarpus manipur die ik al in bezit had. De oreophylis was minder winterhard zo werd erbij vermeld dan de manipur. Nu adverteert PPP met Trachycarpus oreophilus 'Naga Hills / Manipur' (tolerant tot -15 °C). En het is geen hybride (kruising)!
We zijn hier zelf ook aan schuldig en laten ons ieder keer weer opnaaien door deze verhalen.
Hebberig storten we ons daarna weer op de volgende hype

Bedankt voor de link Niek, Ik ga het eens goed bekijken

groet,
Han

[lapalmeraie]

Goed zo!
Ik zeg het; het heeft mij ook bloed zweet en tranen gekost om me door de wildgroei van namen en soorten te worstelen en dan heb il gelukkig nog een praktische achtergrond met de studies biologie.
Iig, ik denk dat dit momenteel de actuele complete lijst is, feedback is altijd welkom.

Vrgr
Niek

[Gouden HandPalm]

Veel van de verschillen zijn op een gegeven ogenblik -zeker bij kweekvarianten- zo miniem dat alleen Linnaeus er nog lol in zou hebben om ze te rubriceren.

Winterhardheid is mi. niet alleen afhankelijk van de genetische factoren van de palm. Veel heeft ook te maken met de eigen individuele geschiedenis van de plant (heeft de moederplant veel strenge winters meegemaakt; heeft zij zelf veel vorst verduurd en is ze daardoor harder geworden etc.)

Verkopers willen je natuurlijk graag lokken met verhalen over hun Trachy's uit verre streken die elke winter geschaatst en sleetje gereden hebben....

Zelf heb ik de beste ervaring met Poldertrachy's die flink afgehard zijn en gewend zijn aan onze klimaatzone. Soms moet je ze gewoon een stoot geven om ze te laten wennen. Het zijn net kinderen wat dat betreft. Die moeten ook hard worden door ervaring.

[boemel]

Ik denk dat ik me nu op gevaarlijk ijs ga begeven ,
maar ik denk niet dat je een plant kunt "laten wennen".
Een plant heeft een gegeven winterhardheid die je niet kunt veranderen.
Wel denk ik dat er veel verschil zit in winterhardheid binnen de soort .
Dat kunnen interne factoren zijn (gezondheid plant,genetische aanleg,enz),maar ook externe factoren (standplaats,grondsoort,enz.).
De ene Trachycarpus fortunei overleeft een winter wel en de ander niet.
Dat je zaad neemt van een "poldertrachy' die zichzelf heeft bewezen in onze winters is natuurlijk een pluspunt, je neemt dan de sterke genen van de moederplant mee in de zaailingen.

groeten Luc B.

[lapalmeraie]

Dat is een discussie op vele fora.
In welke mate zijn genotype en fenotype bepalend.
Uiteindelijk is het ook een stuk grijze zone. Fenotype kan op termijn weer doorgegeven worden als genotype bij wijze van natuurlijke selectie (remember Darwins Survival of the fittest )

Zoals ik al aangaf is het een enorme kluwen van vele commerciële benamingen. Zeker bij de gewilde soorten zie je dat enorm. In welke mate kun je bv een princeps 'Cultivated' nog als variëteit beschouwen? Al mijn palmen thuis zijn cultivated toch?
Behoud van zeer typerende eigenschappen van generatie op generatie lijkt me dus wel het minste. De sp. Nova heeft zich voor mij persoonlijk op dat vlak al bewezen. Hoewel sommigen nog steeds van mening zijn dat het toch gewoon om de fortunei gaat.

[s.janssen]

Ik denk dat winsan, misan en die hele meuk gewoon als ondersoort gezien kan worden van een fortunei. In de loop van de evolutie dat zulke palmen in het natuurlijk habitat zich aan hebben gepast aan de weersomstandigheden. Of je dit als een echt nieuw soort kan zien denk het niet Maar wel leuk om natuurlijk zelf uit te testen, een net iets andere palm qua uiterlijk dan een gewone fortunei.

Ik denk dat de tijd nog te kort is om hier een duidelijke mening over te geven en eerst maar is zien hoe deze soorten het gaan doen in ons klimaat
Met de takil zijn ze ook druk bezig, staat ook nog allemaal in de kinderschoenen.

[lapalmeraie]

Die naamgeving gaat natuurlijk wel wat dieper dan louter buikgevoel hè Sylvan.
Tegenwoordig voornamelijk met DNA onderzoek. Zo kunnen ze echt bepalen of het om een variëteit of cultivar gaat of toch om een andere soort.

[Marc_S]

Winsan Misan en tesan is ook een fortunei want de eigenlijknaam is Trachycarpus fortunei var. "Tesan" enz
Er is nooit gezegd dat het nieuwe soorten waren. Garry Tsen is alleen zo netjes geweest om de planten naar verschijning een naam te geven en dan ook nog eens naar de herkomst.
De Trachycarpus fortunei var. "tesan"komt daar op verschillende plaatsen voor en daarom heeft hij de zaden ook verdeeld met de "naam" van de berg als letter erbij om naderhand te kunnen zien of daar ook verschillen in zitten.
Daarom heb ik van de tesan ook de Mountain S en Mountain N en North vorm. De laatste komt uit het koudste gedeelte van de Mountain N. Hiervan hebben al 2 zaailingen de vorige winter zonder bescherming overleeft in mijn tuin.
MAAR het zijn fortuneis.
Het is interessant voor diegene die graag naar onderlinge verschillen kijkt Bij de Trachycarpus, zoals ik dat graag doe.